31 Mart 2012 Cumartesi

Kanada Göçmenlik Bakanlığı 2012 Yılı Göçmenlik Hedeflerini Açıkladı

Kanada Göçmenlik Bakanlığı, CIC (Citizenship and Immigration Canada) her sene Kanada Hükumetinin ekonomik, aile birleşimi ve insani yardım hedeflerine ulaşması için yıllık göçmenlik kotası belirler. 2012 yılı denizaşırı ülkelerden verilecek Kanada vizelerinde büyük bir artışa sahne olacak. 2011 yılında 217.800 adet olarak verilen toplam vizenin bu sene 255.100’e ulaşacağı tahmin ediliyor.

Tüm göçmenlik kategorilerinde büyük artışların beklendiği bu yılda özellikle yeni uygulamaya konulan anne-baba ve dede-nine vizelerinde geçen yıla oranla büyük bir artış beklenmekte. 2011’de toplamda 11.200 adet anne-baba ve dede-nine vizesi verilmişken 2012’de bu sayı 36.500 anne-baba/dede-nine vizesi olarak belirlendi. Vize artışının bekleneceği diğer bir sınıfta Federal Nitelikli Eleman (Federal Skilled Worker Category) kategorisinde gözlemlenecek. Geçen sene 55.900 vizenin verildiğibu sınıfta 2012 yılı için 61.000 vize verilmesi öngörülüyor. Son olarak 2011’de 73.600 adet verilen Eyalet Aday Programları ve Quebec Aday Programları kapsamında verilen vizeler de bu sene 78.000’eçıkacak. Geçen seneye oranla bu sene %17 daha fazla vize verilecekken 26.884 adet vizenin de Kanada içinde olan göçmenlere verileceği de diğer hedefler arasında.

Afrika/Ortadoğu bölgesinden daha fazla Federal Nitelikli Eleman başvurularının olacağı beklenirken iç savaşın eşiğinde olan Şam vize ofisinden verilen anne-baba/dede-nine vizelerinin artmasi bekleniyor. Avrupa ve Amerika bölgesinden de göçmenlik başvurularında artış olması umulurken özellikle Meksika ve Havana vize ofislerinden daha fazla vize talebi olacağına kesin gözüyle bakılıyor.

Göçmenlik hedefleri başka alanlardaki bir çok hedeflerle birlikte Federal Hükumet tarafından belirleniyor. Hükumetin göçmenlik konusundaki hedefleri 2002 yılından beri uygulamada olan Göçmenlik ve Mülteci Koruma Yasası, IRPA (Immigration and Refugee Protection Act) kapsamında değerlendiriliyor. IRPA yasası zaten göçmenlik hedeflerinin ana hatlarını belirlerken önceliklerin hangi göçmenlik kategorisine verileceğini günün şartlarına ve ekonomik duruma göre federal hükumet belirliyor.

Muhafazakar Hükumet Başbakanı Stephen Harper göçmenlik programlarını Kanada’nın ekonomik ihtiyaçlarına öncelik vererek planlıyor. Bunun sonucu olarak ta ülkeye ekonomik katkısı olan göçmenlik programlarının (federal nitelikli eleman sınıfı ve eyalet aday programları vs.) hem kotası arttırılıp hem de şartları kolaylaştırılırken ülkeye ekonomik katkısı olmayan göçmenlik başvurularıda (anne-baba sponsorluğu vs) maalesef ağırdan alınmaktadır.

Ekonomik hedeflerinin yanısıra Kanada Hükumeti aynı zamanda diğer göçmenlik öncelikleri de belirledi. Bunların en önemlileri göçmenlik başvurularının sonuçlanma sürelerini hızlandırmak ve bazı göçmenlik kategorilerinde daha önce yapılmış olan birikmiş başvuruların bir an önce sonuçlandırılmasını sağlamak. Daha önce de duyurusunu yaptığımız aile sponsorluğu kategorisi gibi bazı sınıflarda değişiklikler de yapıldı. İltica sistemi ve yeni gelenlere yönelik yerleştirme sosyal programları da yeni hedeflerde yer aldı.

Öncelik verilecek göçmenlik sınıfları ve belirlenecek yıllık hedefler uzun bir araştırma ve ekonomik ve sosyal bir çok ilgili kurum/kuruluşlarla yapılan uzun dialoglar sonucunda mümkün olabiliyor. Ayrıca bu süreçte eyaletler de kendi bölgelerinin ihtiyaçları konusunda katkı yapıyorlar. Kanada’nın ekonomik şartları, iş gücü piyasası ve işverenlerin ihtiyaçları da göçmenlik hedeflerinin belirlenmesinde göz önüne alınıyor. İşgücünün tüm Kanada'ya adil bir şekilde dağılımının sağlanması ve yaşlanan Kanada nüfusu gibi uzun dönem sorunların çözümüne de katkı sağlanmaya çalışılıyor.

Murat Kandemir,31 Mart 2012, (Member of ICCRC & CMI)

Aşağıdaki listede 2012 yılına ait CIC'nin göçmenlik hedefleri bulunmaktadır.

22 Mart 2012 Perşembe

Kanada’ya Sponsor Edilerek Getirilen Eşe 5 Yıllık Sponsor Olma Yasağı

Kanada’ya sponsor edilerek gelen eşlerin 5 yıllık bir süre için başka birisine eş olarak sponsor olamayacağı düzenlemesi 2 Mart 2012 tarihi itibariyle yürürlüğe girdi. Bu yeni düzenleme ile Kanada vatandaşı veya Daimi İkamet Sahibi (Permanent Resident) olanlar Kanada’da yaşamayan başka ülke vatandaşları olan eşlerini sponsor olarak Kanada’ya getirdikleri takdirde yeni gelen eşlerin başka kimseleri Kanada’ya eş olarak sponsor edebilmeleri için 5 yıl geçmesi gerekecek.

Göçmenlik ve Mülteci Koruma Yasası –IRPA’da (Immigration and Refugee Protection Act) usul ve şekilleri detaylı olarak anlatılmış olan eş sponsorluğu (spousal sponsorship) aile birleşimlerinin en öncelikli göçmenlik başvuruları olarak görülmesi sebebiyle oldukça hızlı sonuçlandırılmaktadır. Her Kanada vatandaşı ve daimi ikamet sahibi eşine/parterine sponsor olabiliyor. Eş sponsorluğunda sponsor olan kişi eşine 3 yıl maddi olarak bakma sorumluluğunu da göze alması gerekiyor. Eğer ilişki herhangi bir sebepten dolay boşanma ile biterse maddi sorumluluk bitmemekle birlikte sponsor olan kişi 3 yıl süreyle başka birisine de sponsor olamıyor. Bu haliyle eş sponsorluğu programı Kanada Göçmenlik Bakanlığına (CIC) göre suistimale açık durumda bulunuyor.

IRPA’nın 130 numaralı Yönetmelik maddesindeki yapılan bu yeni değişiklikle artık Kanada’ya eş sponsorluğu ile gelen ve göçmen olmuş kişilerin beş yıllık süre (Kanada’ya yerleştiği andan itibaren) bitiminden önce bir başka yabancıya eş sponsorluğunda bulunamayacak. Diğer bir deyişle Kanada’ya sponsor olarak getirilen eş evliliğinin ne zaman bittiğine bakılmaksızın bir başkasına sponsor olabilmek için 5 yıllık beklemek zorunda kalacak.

Daha önce böyle bir uygulamanın tasarlandığı hakkında makaleler yazmıştık. Uygulamayı tarafsız olarak analiz etmeden önce eş sponsorluğunun da diğer göçmenlik başvuru sınıflarında olduğu gibi suiistimal edilebildiği konusunda bilgi paylaşalım. Eş sponsorluğunda maalesef Kanada’da statü kazanmak için yapılan sahte evliliklerde (marriage of convenience) bir hayli gözlemlenmektedir. Bazı Kanada vatandaşı kişilerin para karşılığında birisiyle evlenip onu Kanada’ya getirmesi ve gelen kişinin bu sayede yasal statü kazanması örnekleri de çok olmasına karşın eşleriyle severek evlenen ve Kanada’ya getirdikten sonra eşlerinin kendilerini terk ettiği Kanada vatandaşları ve/veya daimi ikamet sahibi olanların da olduğunun altını çizelim.

İnternet üzerinden tanışan ya da görücü usulü (arranged marriage) yapılan bazı evliliklerde de sponsor edilerek Kanada’ya gelen bir çok kişi bir çok sebeple (anlaşamama, fiziksel şiddet, Kanada’ya alışamama vs.) gibi sebeplerle ya eşlerinden ayrılıyor ya da Kanada’yı terk ediyorlar.

Bunların dışında başka ülkede evli olup eşleriyle anlaşmalı olarak boşanan ve boşanır boşanmaz para karşılığı bir Kanada’lı ile evlenip Kanada’ya yerleşen kişileri de hatırlatalım. Bu kişiler Kanada’ya vardıktan sonra evlendikleri Kanada’lı eşlerinden de süratle boşanıp ülkelerinde bıraktıkları ilk eşlerine sponsor olma yoluna gidiyorlardı. Yeni uygulama bu tür evliliklerin de önüne geçmeyi amaçlıyor.

Her sene ortalama 40.000-50.000 Kanadalı eşlerine sponsor olarak Kanada’ya gelmelerini sağlıyor. Her bir sponsorluk başvurusu (bu arada doldurulması gereken formların ve istenen evrakların da bir hayli olduğunu hatırlatalım) CIC tarafından titizlikle inceleniyor. Tüm bu ayrıntılı sürecin nedeni evliliğin ve ilişkinin gerçek olup olmadığından emin olunması olarak göze çarpıyor.

Eş sponsorluğu başvuru sürecinde gerekli görüldüğünde çiftlerin görüşmeye çağrılması, yapılan güvenlik ve saha araştırmaları ve birçok belge ve bilgi alınması gibi uygulamaların titizlikle yapılmasına karşın göçmenlik statüsü elde etme gibi sebeplerle bazı kişiler sahte bilgi ve belgelerle yapılan ve gerçek olmayan evliliklerle Kanada’ya göçmen olarak adım atabilmekteler.

Şu an ki kanuna göre bir kişi gerçek olmayan bir ilişki ile eş sponsorluğuna başvurması durumunda başvurular reddediliyor ve böyle bir başvuruyu yapan kişiye 2 yıl süreyle Kanada’ya girmeme yasağı konabiliyor. Gerek görüldüğü durumlarda başvuran kişi gerçeğe aykırı beyanda bulunmaktan dolayı 100.000 dolara kadar para cezası ve 5 yıla yakın hapis cezasıyla da cezalandırılabiliyor.

Bu kadar sert yaptırımları olan eş sponsorluğunun programının kişileri yalan beyandan alıkoymaya yeteceğini düşünebilirsiniz fakat CIC öyle düşünmüyor. Göçmenlik Bakanı Jason Kenney tarafından kötü niyetli göçmenlik sahtekarları caydırmak için başka bir önlem tasarlandı: Sponsor olarak gelen eşe 5 yıllık sponsorluk yasağı!

Eş sponsorluğu programının dürüst ve adil yürümesini ve programın kötü niyetli kişilerden korumak adına yapılan bu yeni uygulama maalesef yine iyi niyetli kişileri de vuracak. Örneğin Kanada’ya sponsor edilip gelen bir kişi eşinin bir yıl sonra hayatını kaybetmesi durumunda başka birisine sponsor olması için 5 yılı beklemesi gerekecek. Başka bir örnekte Kanada’ya gelen yeni göçmenin kendisini sponsor eden eşi tarafından şiddete maruz kalması ve evlilik hayatının çekilmez bir hal alarak boşanma ile sonuçlanması durumunda yaşanacak. Gerçek sebeplerle boşanmak durumunda kalan kişide başka birisine sponsor olabilmek için 5 yılı beklemek durumunda. Yeni uygulama herkesi eşit derecede kapsayacağı için istisnaları olmayacak. Ama az önceki senaryolarını verdiğim örnekleri yaşayan kişilerin olacağı ve bu yeni uygulamadan muzdarip olacakları muhakkak.

Çok sert önlem olarak görünen bu 5 yıllık sponsorluk yasağı uygulamasının işe yarayıp yaramayacağını zaman gösterecek.

Murat Kandemir (RCIC), 22 Mart 2012

13 Mart 2012 Salı

Manitoba Eyalet Aday Programı

Tam bir göller merkezi olan (110.00 göl) Manitoba tarım, ulaştırma, üretim, madencilik, ormancılık, enerji ve turizm sektörlerinin çok canlı olduğu bir Eyalettir. Başkent Winnipeg Kanada’nın sekizinci en kalabalık şehri olurken dört büyük üniversiteye ve bir çok kültürel etkinliğe ev sahipliği yapmaktadır.

Adı Cree, Ojibwe veya Assiniboine dillerinde “ruhların boğazı” veya “kırın gölü” anlamına gelen eyalet Kanada’nın ekonomisi doğal kaynaklara bağlı olan bir Eyaletidir.

1980’lere kadar Kanada’ya gelen yabancı işçiler ve göçmenler yerleşmek için Toronto, Montreal ve Vancouver gibi metropol merkezlerini seçmekteydiler. Bu göç trendi Kanada’nın metropol şehirlerinin daha çok nüfus alarak kalabalıklaşmasına ve diğer Eyaletlerin yeni göçmenlerden pay alamamasına yol açıyordu. Eyalet Aday Programları, MPNP (Provincial Nominee Programs PNP) göçmenlik akımlarının Kanada’nın ücra köşelerine de ulaşacak şekilde daha adil olarak dağılmasını sağlamak amacıyla oluşturuldu.

Eyalet Aday Programlarında eyaletler kendi bölgelerindeki iş gücü pazarını da dikkate alarak ihtiyacını hissettikleri kalifiye elemanları kendi bölgelerine çekecek göçmenlik programları tasarlamaya başladılar.

Manitoba Eyaleti Kanada’da kendine özel Eyalet Aday Programını hazırlayan ilk eyalet oldu. Bunu diğer eyaletler izledi. Şu an Alberta, Manitoba, Newfoundland and Labrador, Ontario, Saskatchewan, British Columbia, New Brunswick, Nova Scotia, Prince Edward İsland eyaletlerinin kendilerine özel eyalet aday programları var.

Kanada Vatandaşlık ve Göçmenlik Bakanlığına (Citizenship and Immigration Canada) göre bugün Kanada’ya gelen tüm göçmenlerin %26’sı Ontario, British Columbia ve Quebec dışına gitmekteler. Bu oran 1997 yılında %11 düzeyindeydi. Buda eyalet aday programlarının başarısını kanıtlamaktadır.

Bu yazımızda sizlere Manitoba Eyalet Aday programı hakkında bilgi vermeye çalışacağız. Kanada’da kendi özel programını uygulamaya koyan ilk eyaletin Manitoba olduğunu söylemiştik. Geçen sene bu bölgeye gelen göçmenlerin %75’inin eyalet aday programı ile kabul edilen adaylar olduğunu da belirtelim. 2011 yılı nüfus sayımı sonuçlarına göre 2006’da 1.148.401 olan Manitoba’nın nüfusu 2011 yılında 1.208.268’e çıkmış. Eyalet tabii ki bu artışı kendi tasarladığı göçmenlik programına borçlu.

Manitoba Eyalet Aday Programı (MPNP) eyalete pozitif katkısı olabilecek nitelikli elemanlar için tasarlanmış ekonomik bir göçmenlik programıdır. MPNP için yapılacak başvurular başvuranların Manitoba Eyaletine olan kuvvetli bağlarına göre İş Teklifi, Uluslararası Öğrenci, Aile Destek, Genel Başvuru ve Stratejik Girişim sınıfları olmak üzere 5 ayrı kriterde değerlendirilmektedir. NPNP için belirli bir başvuru tarihi yoktur. Yılın her gününde başvurular yapılabilir fakat başvuru kriterleri zaman zaman değiştiği için başvuru şartlarına dikkat edilmesi gerekir.

Başvuruya kimler eklenebilir?

Manitoba Eyaleti Aday Programından yapılacak tüm başvurulara başvuran adayın yanı sıra eşi ve 22 yaşından küçük evlenmemiş çocukları (22 yaşından büyük olupta anne-babasının bakımına muhtaç olan fiziksel/zihinsel engelli ya da full time olarak bir eğitim kurumunda öğrenim görenler müstesna) eklenebilir.

Başvuru esnasında kriterlere uygun olan adayın bakmakla yükümlü olduğu kişilerin (eş ve çocuklar) durumlarında daha sonra tüm başvuruyu etkileyecek değişiklikler olursa (evlilik ve/veya mezuniyet vs.) bu kişilerin MPNP kriterlerine uymadığı için başvurudan çıkarılması gerekir.

Göçmen Adayından İstenen Maddi Bütçe

MPNP bir sponsorluk başvurusu sayılmadığı için bu programdan yapılacak başvurularda (İş Teklifi Sınıfı hariç) adayın Manitoba’da bir süre kendisine bakabilecek durumda olduğunu Eyalete ispat etmesi gerekmektedir.

Genel kural Manitoba için başvuran adayın kendisi için en az 10.000 dolarının olması ve bu miktara ilaveten bakmakla yükümlü olduğu her bir aday için de 2.000 dolarının olması gerekmektedir. Aday parasını tuttuğu bankadan alacağı bir hesap özeti ile ya da eş değerde kısa dönemli yatırım araçlarını ispat ederek bu yükümlülüğü yerine getirebilir.

1- İş Teklifi Sınıfı (Employer Direct Stream)

İşverenler Kanada’ya yeni gelenlere iş vererek onların topluma hemen adapte olmalarında çok önemli paya sahiptirler. Tüm mesleklerde başvuruları kabul eden Manitoba Eyalet Aday Programı altında İş Teklifi Sınıfından başvuru yapacak adayların Manitoba Eyaleti’nde geçici işçi statüsünde bulunmaları ve hali hazırda en az 6 ay çalışıyor olmaları gerekmektedir. Çalıştıkları işyerinde kendilerine verilecek olan süresiz İş Teklifi (Employment Offer) olması, iş teklifinin part time ve kısa süreli olmaması ve eğer yaptıkları iş bir lisans/ruhsat almayı gerektiriyorsa (elektrikçi vs.) ilgili meslek odasından ruhsat/lisans alma gerekliliklerini taşıyor olmaları da ayrıca gerekmektedir.

MNPN’nin amaçlarından birisi de eyalette işverenlerin aradıkları nitelikte elemanlara ulaşmaları için gerekli ortamı hazırlamak olduğu için İş Teklifi Sınıfından yapılacak başvuruları öncelikli başvurular olarak değerlendirilir.

Bu sınıf Manitoba’ya geçici işçi olarak gelen ve sadece Manitoba’da çalışmakta olanları kapsadığı için bu kişilerin göçmen olacak adaylardan istenen belli bir bütçe (başvuran için 10.000 dolar ve 2.000 dolar da her bir aile üyesi) ispat etmek zorunda değildirler. Manitoba Devleti onların çalışmakta oldukları işi ve aldıkları ücreti göz önünde bulunduracaktır.

2- Uluslararası Öğrenci Sınıfı (International Student Stream)

MNPN Uluslararası Öğrenci Sınıfı Manitoba’da en az 8 ay yüksek öğretim görmüş ve mezun olmuş adaylar için tasarlanmıştır. Mezun olduktan sonra Eyalette bir işveren için en az 6 ay full time olarak çalışmış kişiler bu sınıftan göçmenlik başvurularını yapabilirler.

Manitoba’ya eğitim görmek için gelen uluslararası öğrenciler yüksek okul veya üniversite düzeyinde (İngilizce dil okulları hariç) en az bir akademik yılı (8 ay) bitirdikten sonra mezuniyet-sonrası çalışma iznine (post-graduation work permit, PGWP) başvuruyorlar. Bu izni alan yeni mezun adaylar bir işveren için 6 ay çalıştıktan sonra aynı işverenden aldıkları süresiz iş teklifi (part time ve kısa süreli iş teklifleri kabul edilmemektedir) ile Eyalet Aday Programına Uluslararası Öğrenci Sınıfından başvurularını yapabilirler. Bu kişilerde çalıştıkları esnada MNPN’ye başvurdukları için diğer başvuran adaylardan istenen belli bir miktar parayı ispat etmekten muaftırlar.

3- Aile Destek Sınıfı (Family Support Stream)

Manitoba Eyaletinde yaşayan yakın bir akrabası olan adaylar öncelikli olarak sayılan Aile Destek Sınıfından başvuruların yapabilirler. Eyalette daimi olarak yaşayan anne, baba, evlat, kardeş, amca, hala, teyze, yeğen, dede-nine veya kuzenleri olan adaylar bu akrabalarından alacakları ve kendilerine Eyalete yerleşme konusunda destek vermeye söz verecek olan akrabalarının yardımlarıyla başvuruların yapabilirler. Akrabalar altına imza attıkları Manitoba Destek Yazısı (Manitoba Affidavit of Support) ile Eyalete yerleşmeyi düşünen yakınlarına destek söz vermektedirler. Destek sözü veren akrabanın imzaladığı bu yazı başvuran kişi tarafından başvuru evraklarına eklenmelidir.

Minimum yaş kriteri (21-49 arası olmak), eğitim (en az 1 yıllık lise sonrası eğitim almış olmak), iş tecrübesi (son beş yılda en az iki yıllık çalışma tecrübesi), dil düzeyi (IELTS’den en az 5 puan almak) ve uyum kriterleri (akrabalık bağları ile Manitoba’ya çabucak entegre olma şansı olması) adayların yerine getirmesi gereken diğer şartlardır.

4- Genel Sınıf (General Stream)

Diğer sınıflardan başvuru yapamayan adayların bu sınıftan başvurabilmesi aşağıdaki şartların en az birisine sahip olması gerekiyor.

Manitoba’da yaşayan bir akrabanın olması ve destek yazısı vermesi VEYA,
Manitoba’da yaşayan iki arkadaştan veya uzak akrabadan iki destek yazısı almak, VEYA
Manitoba’da en az 6 ay çalışmış olmak, VEYA
Manitoba’da bir eğitim programını (dil kursları hariç) bitirmiş olmak.

Yukarıdaki şartlardan en az bir tanesini taşıyan adaylar ayrıca bir puan sistemine tabi tutuluyor. Bu testte 100 üzerinden en az 55 almaları beklenen adaylar yaş, eğitim, iş tecrübesi, dil yeterliği ve uyum şansı konularında değerlendirmeye tabi tutuluyor. Tabi adaya Manitoba’da okumuş ya da çalışmış akrabaları ve arkadaşları içinde ek puan veriliyor.

21-49 yaş arasında (10 puan), lise mezunu (10 puan), 4 yıl çalışmış (16), orta derecede İngilizce (8 puan) ve Manitoba’da bir akrabası olan (12) aday 56 puan alarak bu sınıftan başvurmak için gerekli olan minimum puanı almış oluyor. Uyum faktöründe daha farklı durumlar içinde (Manitoba’da çalışmış veya öğrenim görmüş olmak vs) ek puanlar alınabilmektedir.

5- Özel Stratejik Girişim Sınıfı (Strategic Initiative)

Programın ihtiyaçlarına göre belirlenen ve MPNP’nin özel insiyatifiyle yapılabilecek özel stratejik girişim sınıfından başvurabilmek için adayın Manitoba’ya eyaleti yakından tanımak amacıyla bir ön gezi yapmış olması, MNPN program görevlisiyle bir mülakatta görüşmüş olması ve bu mülakat sonrasında adaylık sertifikası almış olması gerekmektedir. Bu stratejik girişimler zaman zaman düzenlenir ve Eyaletin web sitesinde duyurulur.

Bazı zamanlarda uygulamaya konulan bu sınıfta belirlenen “stratejik meslek” sahibi adayların başvuruları diğer sınıflara karıştırılmadan Manitoba Eyalet Aday Programında kabul edilmektedir. Bu klasmanda başvurularını yapan adaylar hızlı bir şekilde Manitoba’ya gelebilmekteler.

Manitoba Eyalet Aday Programının başarısı yüzünden Kanada yeni göçmenlerini artık daha farklı yerlere yerleştirme şansını yakaladı. Alberta, Saskatchewan ve Manitoba Eyalet Aday Programları özellikle o bölgeye gitmek isteyen ve durumları daha da uygun olan adaylar için harika bir fırsat. Programla ilgili olarak Manitoba Eyaleti'nin resmi sitesini ziyaret edebilirsiniz. (http://www.immigratemanitoba.com/)

Murat Kandemir, 13 Mart 2012, (Member of ICCRC & CMI)

1 Mart 2012 Perşembe

“Kanadalılar ve Vatandaşlık” adlı Ulusal Kamuoyu Araştırması

2006 yılından beri bir çok alanda yaptıkları kamuoyu araştırmaları ile tanınan Environics araştırma ve danışmanlık kuruluşu diğer 4 kurumla birlikte gerçekleştirdikleri “Kanadalılar ve Vatandaşlık” (Canadians on Citizenship) adlı ulusal kamuoyu araştırmasının ilk sonuçlarını 16 Şubat 2012 tarihinde yayınladı.

Bu kamuoyu araştırmasında işbirliği yapan diğer kurumlar ise bir sivil toplum kuruluşu olan ve yeni Kanadalı olmuş olanlara yönelik çalışmalarıyla bilinen Kanada Vatandaşlık Enstitüsü ICC (the Institute for Canadian Citizenship), 1982’de kurulan ve eşitlik ve refah konusunda çalışmalar üreten Maytree Vakfı, Kanada’nın en büyük bankalarından Royal Bank of Canada ve Kanada Medya Kuruluşu olan CBC oldu.

19 Kasım – 17 Aralık 2011 tarihleri arasında telefonla yapılan araştırma Environics Araştırma Grubu tarafından 18 yaşından büyük 2.376 Kanada’lıyla görüşülerek yapıldı. Bu sayıdaki kişiyle yapılan kamuoyu araştırmasının sonuçlarının 20’de 19 oranıyla güvenilir olacağına işaret ediliyor.

Aynı tür bir araştırma ABD’de yaşayan ve 18 yaşından büyük 1.014 kişiyle de yapıldı. CARAVAN isimli kuruluş tarafından gerçekleştirilen araştırma Ocak 19’dan 22’sine kadar sürdü.

Araştırmada Kanadalı ve ABD’li katılımcılara “vatandaşlık” konusunda sorular sorularak bu konudaki görüşlerinin ortaya çıkması ve Kanadalıların Kanada içinde doğan ve sonradan Kanadalı olan kişilere olan bakışları hakkında bir fikir vermesi amaçlandı. İlk sonuçları 16 Şubat 2012’de yayınlanan raporun tüm sonuçlarının 6 Mart 2012’de yayınlanacağı duyuruldu.

Yayınlanan araştırma sonuçları “vatandaşlık” konusunda çarpıcı sonuçların ortaya çıkmasına sebep oldu. Kanada’lıların sadece pasaport sahibi olmak, kanunlara uymak ve vergi vermenin dışında gördükleri, “vatandaşlığın” aynı zamanda toplum içinde etkin rol oynamak, insanlara yardım etmek ve farklılıkları kabul etmek gibi değerleri de kapsadığına inandıklarını gösterdi.

“Kanada’da iyi bir vatandaş nasıl tanımlanır?” sorusuna katılımcıların verdiği cevapların % 35’i kanunlara uymak derken, %25’i toplum içindeki aktif etkinlik, %17’si de başkalarına yardım etmek ve %14’de başkalarının farklılıklarını kabul etmek olarak belirlendi. Diğer çok seçilen seçeneklerde “Kanada değerleri, diğer dinlere saygı, seçimlerde oy kullanmak ve vergi vermek” oldu.

Kanadalılar gönüllü çalışmalar içinde bulunmanın ve muhtaç olanlara yardım etmenin kendilerini daha iyi bir “vatandaş” olarak hissetmelerini sağladığı konusunda hemfikir. Katılımcılara sorulan “Kendinizi iyi bir vatandaş olarak hissetmek için neler yaparsınız?” sorusuna katılımcıların verdiği cevapların %34’ü “gönüllü çalışma” derken %26’sı diğer insanlara yardım etmek olarak belirledi. Ayrıca “vergi vermek (%21), kanunlara uymak (%20) ve seçimlerde oy kullanmak (%17)” faktörleri daha az oranlarda seçildi. Bu oranlar Kanadalıların “iyi bir vatandaş” olmanın özellikleri konusundaki fikirlerini ortaya çıkarıyor.

Kadın erkek eşitliği ve çevreye duyarlılıkta iyi bir Kanada vatandaşı olmanın gereklilikleri olarak görülüyor. Katılımcılara sunulan iyi bir Kanada vatandaşı olmak için gerekli 17 özellikten “kadın ve erkeklere eşit davranmak” %95 ile en çok seçilen şık olurken onu %89 oranla seçilen “kanunlara uymak”, ve %82 oranla seçilen “toleranslı ve saygılı olmak” şıkları izledi. Ayrıca katılımcılar %82 oranında “seçimlerde oy kullanmak” ve %80 oranında da “çevreyi korumak” faktörlerinin de iyi bir Kanada vatandaşı olmanın gereksinimleri olarak belirlediler.

http://www.icc-icc.ca/en/news/docs/2012/Canadians%20on%20Citizenship%20-%20Summary%20Report.pdf adresinden açıklanan ilk sonuçlara ulaşılabilir.

Bu araştırma ile Kanadalıların vatandaşlık konusundaki fikirlerinde emin oldukları ve “göçmenlik” te herhangi bir sorun görmedikleri de ortaya çıktı. Kanada’ya sonradan gelip Kanada vatandaşı olanları da iyi bir vatandaş olarak gören Kanadalıların oranı bir hayli yüksek.

Araştırma ayrıca Kanadalıların yeni gelenlerin topluma adapte olmalarını beklediklerini ve toplumunda bu süreci desteklemek için elinden geleni yapması gerektiğine inandıklarını da teyit etti. Katılımcıların hemen hemen hepsinin Kanada’da yasal olarak vatandaş olma şartlarının şu an için uygun olduğuna ve herhangi bir değişiklik yapılmasına gerek olmadığına inandıklarını da gösteriyor.

Sürekli göçmen alan ülke olan Kanada’da böylesine yapılan kamuoyu araştırmaları aslında Kanada’ya gelen göçmenlerin nasıl bir ülkeye gittiklerini de gösteriyor. Kanadalıların yeni gelenler konusundaki görüşleri çok önemli. Bu görüşler sadece Kanadalıların kafalarındaki göçmen profilini ortaya çıkarmıyor, göçmenlerin Kanadalılar hakkında düşünceleri de belirginleşiyor ve aynı zamanda diğer kurum ve kuruluşların (Göçmenlik Bakanlığı, sivil toplum kuruluşları vs) plan ve programlarının da şekillenmesine yardımcı oluyor.

Sonuç olarak Kanadalılar “vatandaşlığı” başkalarına yardım etmek, gönüllü çalışmalarda bulunmak ve topluma katkıda bulunmak olarak algılıyor. Siz “vatandaşlık” deyince ne anlıyorsunuz?

Murat Kandemir, (Member of ICCRC & CMI), 1 Mart 2012