Göçmenlik Görevlilerinin Eş Sponsorluğu Başvurularında Karar Vermesi

Göçmenlik görevlilerinin bir evliliğin gerçek olup olmadığı kararını nasıl verdikleri merak edilirdi. Konuyla ilgili bir araştırma bu konu hakkında çarpıcı sonuçlara ulaştı.

Alanındaki bu tek araştırmanın mimarı McMaster Üniversitesi profesörü Vic Satzewich. Kendisine Kanada Vatandaşlık ve Göçmenlik Bakanlığı tarafından Kanada’nın yurtdışındaki vize ofislerini ziyaret etme ve vize görevlilerinin aile sponsorluğu başvurularında nasıl karar verdiklerini araştırma yetkisi verildi.

Profesör Satzewich son 50 yılda Kanada göçmenlik bakanlığının ilgili birimlerini inceleme yetkisi verilen ikinci Kanadalı araştırmacı olarak tarihe geçti.

2010 ve 2012 arasında Avrupa, Birleşik Devletler, Ortadoğu, Güney Amerika, Karayipler, Afrika ve Asya’daki 11 Kanada vize ofisine saha ziyaretleri yaptı. Şahsi göçmenlik başvuru sürecini yakından izledi ve 128 göçmenlik memuru ve üst düzey yetkilisi ile yüz yüze görüşme yaparak onların dosyalar üzerinde karar verme süreçlerini inceledi.

Satzewich vize görevlilerinin dosya incelemelerinde göz önüne aldıkları bazı ‘gösterge’ ve ‘kırmızı bayrakları’ olduğunu belirledi. Bunlar görevlilerin bir doysa üzerinde karar verirken kendilerini etkileyen ve güvendikleri belirtiler.  

Kanada’yı ziyaret etmek isteyen ve fakir ülkelerden veya ülkelerin fakir bölgelerinden gelen kişilerin dosyalarında yalan beyan veya aldatıcı belge/bilgi kullanımı yaygın.

Aynı dili konuşmayan, evlilikten önce birbirini tanımayan, birbirlerinin şahsi geçmişleri ya da şu anki hayatları hakkında bilgi sahibi olmayan, yaş, fiziksel görünüm ve değerler açısından birbirine uygun olmayan çiftlerin dosyalarında yanlış beyan ya da sahte belge veya yalan beyan kullanılıyor.

Hatta bir başvuruda Satzewich Hindistan’daki vize görevlisinin eşler arasında 7 yıl fark olan ve tanıştıktan beş gün sonra evlenen bir çiftin sponsorluk dosyasına şüpheli yaklaştığını gözlemledi.

Kanada’da daha önce yaşamış olan eşlerin sponsorluk dosyaları da şüphe çekiyor. Sınırdışı edilmek üzere olan kişi ansızın evleniyor ve kendi ülkesinde sponsorluk işlemlerinin bitmesini bekliyor.

Kanada vize görevlilerinin sponsorluk dosyasındaki fotoğrafları da nasıl incelediği hakkında da ilginç bulgular ortaya çıktı. Satzewich görevlilerin düğün ya da nikah davetlilerinin gülüp gülmediği veya nasıl giyindiği gibi detayları incelediklerini gözlemledi.

Satzewich’in 220 saatlik vize ofisleri saha ziyaretlerinden oluşan ayrıntılı analizi Kanada Sosyoloji Günlüğü (Canadian Review of Sociology Journal) dergisinin Şubat sayısında yayınlandı.

Kanada vize görevlilerinin eş sponsorluğu başvurularında karar vermelerinde “güvenilirliğin” en önemli faktör olduğuna inandıkları sonucuna ulaşan Satzewich “Kanada Vize Görevlileri ve ‘Gerçek’ Eş Birlikteliklerinin Sosyal Yapısı” adlı makalesinde diğer detaylara da yer verdi.      

Anlaşmalı evlilikler yoluyla göçmenlik sisteminin bazı kişilerce kötüye kullanımının çok konuşulduğu ve Ottawa’nın gündeminde olduğu şu günlerde sponsorluk kuralları daha da sıkı hale getirildi.

Yeni kurallara göre iki yıl ve daha az ilişkisi olan sponsorluk başvurularında sponsor edilen eşe daimi ikamet yerine iki yıllık geçici ikamet veriliyor. Sponsor edilen eşin beş yıl süreyle başka bir eşe sponsor olması da yasaklanıyor.

Vize görevlileri başvurularında doğruyu söyleyen ve güvenilir bilgi ve belge sunan sponsorluk başvurularını ‘gerçek’, ve göçmenlik statüsü alınması amacıyla evliliği bir araç olarak kullanan başvuruları da ‘sahte’ başvuru olarak görüyorlar.

Ret oranının yüksek olduğu bazı vize ofislerinde vize görevlilerinin dosya sahiplerine önyargı ile yaklaşıldığı anlamına gelmediğini de belirten Satzewich göçmenlik sisteminin iyi çalıştığını belirterek görevlilerin takdir edilmesi gerektiğine inanıyor.

Sonuç olarak eş sponsorluğu başvurunuzu inceleyen kişi tüm form ve belgelerdeki bilgileri inceliyor ve evliliğinizin gerçek olup olmadığı kararı veriyor. Tabi bunu yaparken yılların tecrübesiyle edinilmiş bilgi birikimini kullanıyor.

Murat Kandemir, 6 Şubat 2014